حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

بذر نکویی

ارسال شده در تاریخ : 23 دی 1397 | شماره ثبت : H947204

« بذر نکویی »

به باد خرمن مردم مزن ،که بی هنری است

رموز علم و ادب را بـجو ، که باهنری است

بکار بذر نکویی ، که پیـر دهقان گفت:

کس اَر زِ خرمن خود می خورد،چنان شکری است

هـر آنکه باهنر است و نـدارد علم و ادب

به مثل بار کجس،در ردیف کج سیری است

هـر آنکه با ادب و علم می بُوَد نیکوس

ادب به هرکه بُوَد،آن به مثل یک گُهری است

هنـر نمایـی هـر کس ، بدون علم و ادب

هر آنکسی که چنینس،خودش چو یک خطری است

هنـر زِ بـی ادبـان آزمـودم و دیـدم

به چشم بی بصران،چون نشان بی بصری است

هنـر نـمودن و بـر خلق سـرزنش کـردن

طریق بی ادبان می بُوَد و کینه وری است

هـر آنکه بـر بشـری کینـه ای روا دارد

برون زِ جاده ی انصاف و رسم هر بشری است

طریق بـی ادب و بـی هنـر بُوَد حتماً

به نزد اهل خِرد ، بی ثبوت و بی خبری است

در آن زمان که همه کار آدمی غلط است

اگر هنر به تو باشد، به راه چاره گری است

حسن تو علم و ادب را اگر رها کـردی

بدان که هر هنری بر تو بوده است،ضرری است

٭٭٭