حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

منزل اول

ارسال شده در تاریخ : 29 دی 1397 | شماره ثبت : H947238

« منزل اول »
چند به خاک لحد1 ، بیهوده باید نشست
وقت غنیمت گذشت،سود نیاید به دست
در لحد این منظره،برهمه کس روشن است
کوشش آنجا دیگر، بیهوده و باطل است
از لحد آور به یاد،ای گُل این باغ و دشت
بادِ خزان می وزد،در همه این پهن دشت
منزل دنیا یقین ، بهر همان منزل است
هرچه فرستاده ای،در لحدت خرمن است
بذرت اگر بَد بُدست،در لحدت آن بَد است
نیکی اگر کرده ای،در لحدت روشن است
منزل اول بُوَد ، خاک لحد منزل است
منزل آخر بدان ، دوزخ یا جنّت2 است
غرّه به علمت مشو،ره به سوی دوزخ است
گر به جنان ره بری،لطف حقت همره است
منزل اول بـبین ، نکته زِ نیک و بد است
نیک و بدِ این جهان،نکته از این عالم است
هرکه به خاک زمین،نیک کند کار وکشت
نیکی اندر لحد ، هست چو باغ بهشت
در لحد آید نظر،نیک و بد و خوب و زشت
نیک نگر ای حسن، نوبت سودت گذشت
٭٭٭
1- شکاف کرانه گور 2- بهشت