« سر و سامان »
تفضلی زِ خدا ، گـر طلب کنی شاید
وگرنه کوشش ما در بَرَش چو سنگ و سبوست
مرا به وادی حیرت1 ، سر و سامان2 است
از آنکه حیرت عقلم ، رهین3 قدرت اوست
خدا خدا ، تو ترحم اگـر به من داری
اگر که شر و گر خیر من بُوَد ،چه نکوست
بلا به گوشه نشینان ، بلا نـمی باشد
بلا به گوشه نشینان ، بنای رحمت اوست
هر آنکه رنج و بلایی چشید و زحمت دید
بلای آن به صلاح است وبه پاس رحمت اوست
دریغ که هـر مبتلا به دردی را
که نای طعنه زنان غافلند ،که رحمت اوست
٭٭٭
1- سرگردانی 2- نظم و ترتیب- آرام 3- گروی - کفیل
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5