« علم وادب »
مرا علم و ادب ، یاران نشان است
به شیرین نامـی ، قنادیان است
ره علم و ادب ، بسیـار دارد
که از ما شاعران ،آن در بیان است
نصیحتهـای پـُر معنـای شعـرش
برای راه هـر آدم ، عیان است
به راه علم و دانـش ، رهبـر آمد
به علم رهبـر آن ، بی زیان است
نصیحتهـای شیریـن نامـی آن
نشان دارد،کز آن شیرین دهان است
حلاوت دارد و شیرین چو جان است
شکر پاشی به مغـز استخوان است
ره پند و نصیحت ، راه نیک است
خصوص از شاعری،گر نکته دان است
هر آنکس سد بـر علم و ادب بود
همان فردس که از آن ناکسان است
هر آنکس دوری از علم و ادب کرد
یقین باشد که از آن جاهلان است
هر آنکس دانش و علم و ادب یافت
زِ بدگو و زِ بدبین، در امان است
حسن تا راه علم و دانش آموخت
به راه علم و دانش ، جاودان است
٭٭٭
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5