فرقت یار

« فرقت یار »
گر دهر دنی ره دهدم ، سوی یارم
از خاک رهش ،گرد به چشمم بگذارم
از فُرقت5 یارم ، همه شب تا به دَم صبح
می غلتم و بیدارم و بی صبر و قرارم
یارب من از این دهر دنی، عاجزم امروز
نزدت نـرسیدم ، نه بیایـی به کنارم
بر وعده ی حُسن تو که بود این خبرم داد
بر حُسن6 تو آیا به کجا دست بیارم
در موج فضای تو به هر جا بردم باد
گر باد بیارد ، به برت گرد و غبارم
آیا بتوان عاقبت آن حُسن تو بینم
گر روز بگردم و اگر در شب تارم
آن حُسن لقای تو از این دیده نـبینم
ای کاش بشد ، کورتر این دیده ی تارم
یارب مَشُمر1 کار بد من ،که من امروز
کار بد و نیک همه یکسان نشمارم
دنبال خطاکاری خود ، هر چه بگشتم
دیدم که خطایم به بدن هست چو مارم
هر باد خزانی بِـوَزد جانب این دهر
احساس خطر می کنم آیا به حصارم
یارب تو نگهداریَـم از باد خزان کن
تا پَـر نـکند این گل گلبار بهارم
در وقت جوانی، غم من هر چه فزون بود
این دهر دنی ، باز غم آورد به کارم
از وقت طفولیت و تا موقع پیری
زین زجر2 همین دهر دنی ، زیر فشارم
آیا به کجا بوده ام ، این دهر مرا یافت
در دام خود انداخت ،همه شغل و شعارم
یارب سببی ساز ، کز این دام گریزم
در دام همین دهر ، به مانند شکارم
اصلیت هر آدمی از دست تو می بود
اصلاً تو ندیدم ، به برت3 دست بدارم
از خط بنوشتن چه بُوَد سود من امروز
بر یاد رضای تو ، من این خط بگمارم
در مرحله اول ، تو به من جان بسپردی
جویای تو هستم ،به تو این جان بسپارم
بر وعده ی آن حُسن قیامت به امیدم
کز حُسن و ترحّم ، نـبری جانب نارم
در آخر عمرم اگر آن حُسن ندیدم
نامـت بـنویسم ، به سر سنگ مزارم
با نام تو و بر یاد تو در خاک چو خفتم
نامی به نکویی است ،بر آن ایل و تبارم
کارَت حسنا ،محض4 صواب است به دنیا
کارت که صواب5 است ، بیایی به دیارم
٭٭٭
5- دوری – جدایی 6- نیکویی - نیکی
1- مشمار 2- آزار و اذیت 3- پیش تو 4- خالص 5- درست

ایمیل مقصد