حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

مکان ابدی

ارسال شده در تاریخ : 26 فروردین 1398 | شماره ثبت : H947701

« مکان ابدی »

فطرت دیو در این مرحله ، از بی خِردی است

فطرت آدمی از فطرت دیو است ، بری است

آدم از مرحله اول به ره دیو رَوَد

فطرتش گر نـشناسد،به همان دیو و ددی است

آدم اَر4 فطرت انسان نـشناسد ، عجب است

رتبه ی آدمیان ، فاقد هر دیو و ددی است

فطرت دیوس و انسان،همه در یک بشر است

آنکه انسان حقیقی بُوَد5 از روح قوی است

راه نارفتـه بـرادر ، ره نـنگش نَـبُوَد

آدم اَر راه غلط رفت ، ره بی ادبی است

کار نیکو و ره نیک ، تمام از بشر است

راه بد رفتن و کار بدس، از دیو و ددی است

آدم با ادب آن رهروی اش از پدر است

هر که همراه پدر نیست ،همان بی ادبی است

بشـر آن راه بدِ دیو و ددی را تو مـرو

هرکس آن راه برفتس،به همان دیو و ددی است

بشر همراه پدر باش ، پدرت آدم بود

آدم اَر دیو شود ، معنی آن بی خِردی است

پسـر از نسل بشـر باشـی و آدم پدرت

پسر اَر مثل پدر نیست، همان بی خِردی است

غافل از کار خدای ، آدم خاکی تو مباش

آدم از خاک برون آمد و سر خیل نبی است

حسن آن جنت و آن خُلد برین1 را بنگر

آن مکان ابدی هست و مکان ادبی است

٭٭٭

4- اگر 5- باشد

1- بهشت بالایین