« علم عُقلا »
ای که بر وِرد1 زبان،صحبت نیکت بُوَدت
نیکی از دست مَده،تا که سعادت بُوَدت2
پیروی از هوس خلق جهان، گمرهی است
صحبت نیک بشر ، راه سعادت بُوَدت
آنچه از بهر خودت، نیک و بد آید به نظر
نیکت از بهر بشر خواه،گر ره خدمت بُوَدت
گر تو دلبسته ی نیکان شدی از پندی کسی
پند دادن به کسی ، راه سعادت بُوَدت
ای دل آن صحبت پیرانِ جهان دیده شنو
صحبت پیـر جهان دیده ، دلالت بُوَدت
پند از علم، بهر خدا گر بدهی بر دیگران
خالق کل بشـر، راهبر راه سعادت بُوَدت
صحبت از پیرِ خِرد،شد مَثَل ازکشتی نوح(ع)
اندر این بحر فنا ، کشتی نوحت بُوَدت
یوسفا دلو3 و رَسن4 آمد و وقتت بشناس
این دلیلی است که از چاه ،نجاتت بُوَدت
ای که هرگُم شده از صوت وندایی به رهند
من گم گشته تو جویم،که عنایت بُوَدت
ای دل آن کعبه ی مقصود،که باشد بنگر
گر زِ فیض ازلش ، بهره و قسمت بُوَدت
ای دلیل دل گم گشته، زِ ما دور مشو
چونکه هر گم شده را ،میل نجات بُوَدت
ای فرو رفته به گرداب بلا ، خود هنری
گر زِ گرداب بلا ، میل نجاتت بُوَدت
یارب آن کعبه ی مقصود مرا ، خود بنما
گر به خواهان خودت، میل عنایت بُوَدت
ای که با صدق و صداقت،به ره کعبه رَوی
صدق وصافی مده از دست ،بشارت بُوَدت
آن همه صحبت قرآن و نصیحت به جهان
گوش کن تا زِ شیاطین زمان،نجاتت بُوَدت
راه کبر و هوس و پیروی از نفسِ خودت
بار سختی است،فشارش ره عذابت بُوَدت
ای که انعام5 طلب میکنی از خلق جهان
بر تو انعام کند خالق و بر سودت بُوَدت
ای حسن پیرو دانش بشو و علم و عمل
تا که علم عُقلا6 ، باز نصیحت بُوَدت
٭٭٭
1- دعا 2- باشدت 3- سطل 4- طناب 5- نعمت دادن 6- خردمندان
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 22:25
. با بهترین درودهایم
. استاد سروده ای عالی بود
.