« نام خداوند »
نام خدای عالم ، در بُعد سرفرازی است
نامش بدون صاحب،کی با چنین درازی است
مخلوق آن تمامی ، محتاج بر خدایند
هر کس به قدر فکرش،بر آن پی نیازی است
نامش اگر نمی بود، خلق از عدم نمی بود
نامش برای خلقش،از بهر چاره سازی است
آدم چرا خرفت است،بر امر حق نفهم است
امر خدا بدون ، تزویر و حقه بازی است
ما از خدا و امرش ، راضی اگر نباشیم
آن از مدار امرش ،از ما همان که راضی است
در راه آن بـپویید ، غیر از رهش مپویید
راهی که آن بیان کرد،یک روزه ونمازی است
این صنعت از که باشد، آن دید چشم آدم
هرکس که این نفهمد،کی بهتر ازگُرازی است
هر کس ریاضتی دید، این نکته را بفهمید
کار خدای عالم ، از اولش ریاضی است
نام خدا بلند است ، در صفحه ی زمانها
نامش به آن بلندی،کی محض صحنه سازی است
در آخرین کلامم ، گفتم رفیق دانا
داناترین مخلوق ، پیغمبر حجازی است
اینها که من نوشتم،کی درخور عوام است
تصدیق آن زِ خاص و در جو فکر قاضی است
نامی که معنوی هست ، دانا دلان بدانند
اصلاً نمی توان گفت:کزجنبه ی مجازی است
یاران حسن چه می گفت:از نام آن خداوند
آن مرغ فکر و روحش،افزون زِشاهبازی است
٭٭٭
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 22:16
. با بهترین درودهایم
. استاد سروده ای عالی بود
.