مذهب رندان

« مذهب رندان »
مرام و مذهب رندان2، گُلاب مشکین است
چنانچه در پی امـر خـدا و آییـن است
نه رندی است، هر آنکس که هرزه گو باشد
مـرام رند ، یقینـاً که عاقبت بین است
برادرا بنـما تجربـه به هـر کاری
فزونتـر است زِ علم و زِ خلق پیشین است
مرام3 و مذهب عرفانیـان که می نگرم
به طبق رسم و مرام و شعایر دین است
کسی که رأی خودش را دهد،به حرصِ حریص
هر آنچه مال به دستش بُوَد،که مسکین است
حـرامِ مـال جهـان ، خیـر صاحبـش نَبـُود
ولیک صاحب آن،خوش به بوی سرگین است
توانگرا ، دل درویش را رعـایت کن
دل از کسی مشکن ،بر تو بار سنگیـن است
مقـام و مرتبه ی آدمـی ، به نـزد خـداسـت
مبین به چشم حقیرش،که خرقه پشمین است
تو کار نیک و بدش ، تا درست نـشناسی
مکن تو غیبت آن ، این مرام رندین است
هر آنکه حرف نفهمیده ای ، به مردم زد
به نزد اهل خرد، یک نفر سخن چین است
رسوم اهل خرد ، در فضای این عالم
چنان نسیم فرح بخش ، زلف مشکین است
اگر که بُهت و گر زهد روزگار این است
که روزگار گهی تلخ و گاه شیرین است
چه حاجت است به کذب و ریا و غش و دغل
اُبهت بشری بـر وقار و تمکین است
مباش در پی کذب و ریا و حیله گری
کز این رذیله ،صفاتت کدور و چرکین است
هزار مرتبه گفتم : به راه راست روید
که راه راست ، ره آدمیت و دین است
تو کار زشت و پلیدی ، برادرا منمـا
صفات پاک تو ، از کار زشت ننگین است
جهان و هر چه در آن هست در کمین توست
کمینگهش زِ همان روزگار دیرین است
بگرد بر سرم ، ای سنگ آسیاب جهان
عجب مدار، سرم همچو سنگ زیرین است
تفکر سر من از جهان ، فراتـر رفت
حساب آخر عمر، آنکه سخت وسنگین است
زِ کار نیکی و پاکی بُوَد برادر جان
اُبهت بشری ، جمله پاک و رنگین است
خرابی همه عالم ، زِ حرف بیهوده گو است
بدانکه حرف حقیقت،هدف به تیغ سنگین است
سبک سران جهان ، حرفشان زِ بلهوسی است
سخن زِ عقل به جایش نشست،سنگین است
کسی که در ره دین مبین ، قدم برداشت
بسنج رهرویی اش،را هدف به تحسین است
بنال ای دل دانا ، که مردمان عجول
دو چشمشان پی دنیا و پشت بر دین است
حسن زِ علم و خرد ، شعر را بکن شیرین
که ملتی بخرند ، آن شکر که شیرین است
٭٭٭
2- زیرک – حیله باز 3- مقصود- مراد

ایمیل مقصد