#آه_آناستازیا_دخترم(12)

بهترست پیش از آنکه اتومبیلی بخریم ، یکروز بدون توجه به حال و روز ترافیک شهرو کوچکی و بزرگی و طول و عرض آن واردش بشویم،لختی پیاده یا با وسیله ی عمومی در شهر دور بزنیم و با کمیت و کیفیت آن و محل پمپ بنزین و... آشنا شویم .این کار مانند رفتار نویسندگانی است که هنوز شروع به نوشتن نکرده اند و یا خوانندگانی که علاقه دارند روزی دست بمطالعه بزنند ،اما هنوز آنروز فرا نرسیده است پس بهترست در طول و عرض فرهنگ جامعه و تاریخ آن در میهن و جهان گشتی زده باشیم اما می شود بی مطالعه هم با اتومبیل نو نویسندگی بقلب شهر زد و در کنار آن شروع به آفرینش هم کرد و بمشکل چندانی هم بر نخورد .
دانش یک هنرمند از اوضاع اجتماعی کشورش و جهان برای او دید کافی برای ترسیم یک اثر هنرمندانه بوجود می آورد. حتی هنرمندی مانند میکل آنژ در ریاضی مهارت داشته است و نظرهایی هم در این رشته دارد؛ ابزارهای کاری خود را اختراع کرده است . یک هنرمند اگر تبحری در علوم حداقل بطور مختصر نداشته باشد نمی تواند یک اثر هنری موفق بوجود آوردمی توان با سبکها و مکتبها و شیوه های بیان هنری ونوشتنی آشنا بود اما اگر چیزی برای ارائه نداشته باشیم اثری با فرم زیبا خواهیم داشت اما بدون محتوا.
فرمالیستها(شکل گرایان،پوسته گرایان) اینگونه اند. هنر مند فرمالیست، مانند زنانِ خانه دار اقشار مرفه است که ظرفها را برای زیبایی و تزئین در ویترین خانه اش می چینند که چیزی در آن نیست بقول ضرب المثل معروف آفتابه لگن هفت دست شام و نهار هیچی ، به این شکل هنرهایی هم داریم که فرم خالص هستند همانند نقاشی آبستره و نظیر آن حتی در موسیقی و... که فقط ازترکیب رنگ آفریده شده اند. این به اصطلاح هنر ها فقط فرم هستند محتوای آن در درون آفرینندگان آن است. یعنی ضمیر و درون هنرمند را نشان می دهد امری است شخصی؛اینگونه هنرها به (هنر برای هنر) معروف هستند فقط عده ی کمی از تحلیل و تفسیر روانشناسانه درونی پدیدآورندگان آنها متاثر می شوند و یا احیاناً لذت می برند. بازی با خطوط هم در زمره ی اینگونه هنرهاست. خط خوش همانند این فرم های زیبا فقط چشم نوازست و کمک می کند مطلب درون جلب نظر کند.
بنظر من هنر را نمی توان تعریف کرد؛ آنچه تعریف می شود و قانون دارد صنعت است ونه هنر در بخشی جدا به فرق بین هنر و صنعت و نیز شعر و نظم بطور مفصل خواهیم پرداخت،
ولی می توان گفت هنر تغییر را بشکلی جذاب و زیباو شگفت انگیز بمردم نشان می دهد و از این راه علاقمندان دارای ذهن ساکن و ایستا یاد می دهد که چگونه در همه ی زمینه ها تغییر کنند ،معمولا شگفت انگیز بودن با زرق و برق آنی براحتی قابل تشخیص است ،ماهرگز دوباره نمی خواهیم صدای شگفت انگیز یک انفجار را دوباره بشویم اما موسیقی و سنفونی بتهون بیشتر وقتها برای ما تازگی دارد؛ هنر خود مانند جوی آب است که جریان دارد و به ما یاد می دهد که ببینیم عمر ما هم جریان دارد، همه چیز جریان دارد اگر بما مربوطست و جریان ندارد آن را به جریان بیندازیم؛جریان گاهی آرام گاهی آبشاری است وگاهی مارپیچ اما ساکن نیست.
ادامه دارد...