خوش ان دمی که نشینی کنار زائر خود
خوش آن زمانی که مجنون رسد به عاشق خود
عزیز جان تو که دانی بدون تو هیچم
دمی بیا و نشان ده نما و ظاهر خود
تفقدی به من بی نوا و زاهد کن
و بر دلم بنشان این نوای ناطق خود
حسین جان به فدایت که زیر پرچم تو
نشستم و بگرفتم براتِ حاجت خود
مرید مهدیم اقا به حب دلبر تو
چنان سپند بسوزم ز هجر ساغر خود
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5