عکس مهتاب
دربیا با ن تشنه د نبال سراب افتا ده ایم
هم چو گیسوی توما درپیچ وتاب افتاده ایم
چون صدف آغوش بگشایی توشبها بهرغیر
ماز بیم آتشت در اضطراب افتاده ایم
چون گهربرموج می غلطیم وهرجا می رویم
گنج آبادیم در شهری خراب افتاده ایم
پرتو مهریم پنهان پشت ابری تیره فام
قصه ای ناخوانده ایم و از کتاب افتاده ایم
بس که با عزلت نشینی های خود خو کرده ایم
د رشمار خلق گویی از حساب افتاده ایم
بزم اشک و آه و درد وغم بود دریای عشق
ما به این دریا در ایام شباب افتاده ایم
مست عشقیم ار گهی آتش به جانی می زنیم
دُرد ناچیزیم در جام شراب افتاده ایم
عمر ما را اعتباری بهر فردای تو نیست
عکس مهتابیم بر روی حباب افتاده ایم
یاس خوشبوی سفیدم کو نسیم زلف تو؟
کزغم و هجران تو در التهاب افتاده ایم
بخت از ما می گریزد چون نگاهت از«رها»
اشک سوزانیم از شمعی مذاب افتاده ایم
علی میرزائی(رها)
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
احمد البرز
-
دکتر کیوان محب خسروی
نظر 3
ویکتوریا اسفندیاری 23 آذر 1397 20:10
علی میرزایی 24 آذر 1397 11:18
سپاسگزارم سرکار خانم اسفندیاری
حسن مصطفایی دهنوی 01 دی 1397 22:30
درود استاد
بسیار زیبا سروده اید