آویزه به تاک
تا که آغشته بخاک تو کنم چشمم را
سر هر جاده مغاک تو کنم چشمم را
ای فدای تو اگر مهلت دیداری هست
پیش پای تو هلاک تو کنم چشمم را
خون دل را زپس دیده برون اندازم
لایق چهره ی پاک تو کنم چشمم را
بردَرَم پیرهن خویش که با آمدن ات
شاهد دامن چاک تو کنم چشمم را
تا بهار آید و دُردیکش جام تو شوم
باید آویزه به تاک تو کنم چشمم را
آرزو دارم اگر فرصت عمری باقیست
راهی کوی و پلاک تو کنم چشمم را
ندبه خوانم ز تو با هر غزل معصومی
باَبی اَنتَ فِداک...تو کنم چشمم ر
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
ویکتوریا اسفندیاری 08 اردیبهشت 1398 09:31
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 22:38
. با بهترین درودهایم
. استاد سروده ای عالی بود
.
مسعود مدهوش 15 اردیبهشت 1399 22:46
درود استاد گرامی
زیبا غزلی خواندم
علی معصومی 13 امرداد 1402 12:43