شدم مُرید خیالت به اعتبار مُراد
بدین نظر بِدَوانَم بِسر، سوار مراد
بسی شِتاء و خزانم ز سر برفت و هنوز
خطا نباشد اگر هم رسد بهار مراد
تو تازه کن بِطَرَب بس بهار عشق و دگر
بکام ما نشود شَهدِ روزگار مراد
رها چو قُرص قمر شب در آسِمان منی
خیال زُلف تو آویزَدَم به دار مراد
ز ماهِ روی تو گفتم شبی به نام غزل
بدین بهانه که کردم گِله ز کار مراد
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نقد 2
رسول مهربان 05 بهمن 1397 01:41
پرمحتوا و زیبا قلمتان همیشه نویسا
Ebrahim Hadavand 09 بهمن 1397 13:05
سپاس از حضور سبز و نگاه پر مهرتان شاعر مهربان