وجدان را آگاهی شخصی ازشخصیت و درون خود تعریف کرده اند ، وبر این اساس وجدان یک درک باطنی است ، وجدان توحیدی در میابد
که مسیر حیات باید در جهت امانت و صداقت باشد ، وجدان دروغ نمی گوید ، خیانت نمی کند ، چشم چرانی و شهوت رانی نمی کند، زخم زبان نمی زند، وجدان بیت المال را به غارت نمی برد وبه چراغی که به خانه رواست می اندیشد !
وجدان فطری و فنا ناپذیر است ، راهنمای قابل اعتمادی است که حتی بدون آموزش انسان هارا ناخود آگاه به طرف خیرو سعادت جلب می کند واز لغزش ها دور می دارد ،
اصل آفرینش بر صداقت است ، وجدان ها هدفی را تعقیب می کنند که نشات گرفته از روح خدایی محسوب می گردد ، این هدف همان نقطه ای است که در مسیر خود سازی و کمال جویی سرانجام به آن می رسیم
وجدان در واقع ناخدای کشتی وجود است که فرمان حیات را در دست دارد وکسی که ناخدای کشتی وجود را تخریب کند از مدار انسانیت خارج گردیده ومسیر کفر را خواهد پیمود
عباس جوخواست 6\3\1397