| همیشه آینه ها در غبار می رویند | | 0 | 547 | 24 |
| حالا بخوان برای دلم سوره ای غریب | | 5 | 430 | 23 |
| به شاعران برسانید با غزل قهرم | | 9 | 328 | 17 |
| من فلسطین زخمی شعرم | | 12 | 310 | 31 |
| غزل ترکیبی تقدیم به فیاض شاعر دربند فلسطینی که در عربستان به مرگ محکوم شده است | | 6 | 317 | 14 |
| حسرتم را همیشه می تازد آهوی جنگل گلستانی | | 12 | 321 | 24 |
| پلک بر هم بزند یار .... خودت می فهمی | | 7 | 442 | 14 |
| غزل ترانه ترین احتیاج تنهایی ست | | 9 | 336 | 11 |
| البرز هم بدون دماوند ساده نیست | | 9 | 371 | 25 |
| بنشین قصه ای بگو دریا | | 7 | 255 | 7 |
| آزاده ها همیشه مرا سینه می زنند | | 9 | 261 | 13 |
| دیگر غزالی در تن کوهم نخواهی دید | | 6 | 267 | 6 |
| گاهی فقط زیباست تنــــــــها باشی و تنها | | 5 | 207 | 4 |
| تو از تبار بهاری که سبز می بینی ... | | 7 | 403 | 16 |
| چند غزل بداهه ی ناقابل | | 4 | 218 | 8 |
| من سوختم و سوختم و سوختم از عشق | | 5 | 546 | 14 |
| واژه ها ساده ترین راه به فردای من اند | | 7 | 223 | 7 |
| تو که غم های زلیخای غزل می فهمی | | 6 | 358 | 6 |
| اصلن بیا زمین و زمان را به بزن | | 6 | 317 | 8 |
| عید یعنی بروی توی خودت گم بشوی | | 4 | 612 | 6 |
| قوها همیشه از همه بی ادعا ترند | | 5 | 247 | 4 |
| ما فقط اسم تو را سوخته جاری کردیم | | 6 | 224 | 6 |
| باید از ساده ترین راه به من دل بدهی | | 6 | 290 | 4 |
| بغض دارد سر راه نفسم می گیرد | | 7 | 286 | 6 |
| پرواز را از هر قناری می توان آموخت | | 7 | 287 | 12 |
| بیا برگردیم | | 6 | 290 | 5 |
| سیر تر می بوسمت وقتی بدست آوردمت | | 14 | 359 | 13 |
| دست از گلوی زندگی بردار می میرد | | 11 | 152 | 20 |
| خواستم با تو بگویم غم باران که نشد | | 12 | 218 | 14 |
| از هر میان بری نرسیدم به شهر عشق | | 6 | 122 | 7 |
| اشک گاهی قامت هیمالیا را بشکند | | 11 | 133 | 16 |
| دل می دهم به کاخ کرملین جشمهات | | 9 | 153 | 14 |
| غمهای پنهان بی گمان رو راست هستند | | 6 | 109 | 7 |
| باید برای اشک خود غمنامه بنویسم | | 8 | 136 | 9 |
| دریا مرا به گیسوی موجش گره نزد | | 7 | 146 | 6 |
| اینجا بزرگ و کوچک این قوم قاضی اند | | 1 | 110 | 11 |
| بی تاب مانده ایم و غزل فکر می کنیم | | 6 | 85 | 6 |
| تو را برای غزل آفرید حضرت عشق | | 1 | 135 | 4 |
| هرچه هستم قبیله ام شعر است عشق آئینه ی خیال من است | | 1 | 114 | 5 |
| پروانه نامه | | 6 | 104 | 5 |
| عشق ارث پدرت نیست در این شهر غریب | | 1 | 111 | 9 |
| هرکه آمد پشت پا زد بر شکوه بخت باغ | | 1 | 91 | 6 |
| رباعی | | 8 | 113 | 7 |
| چند رباعی | | 1 | 81 | 6 |
| خیابان عشق بن بست است | | 1 | 152 | 9 |
| دنیای بی نگاه تو اردیجهنم است | | 5 | 112 | 6 |
| گاهی نباید رفت تا باران ببارد | | 6 | 105 | 6 |
| تصور کن جهان می شد اگر اشغال شاعر ها | | 4 | 123 | 5 |
