نوشته های ادبی نسیم محمدجانی

به نام او که خود شعر تمام است شعر را باید رویدادی تازه قلمداد کرد که پایانش قائم به خود است، ونمی شود آن را به طور کامل « با هیچ چیزی که در گذشته روی داده است، توضیح داد.» (نقد ادبی قرن بیستم،ژ...

به نام خدا ساحل که باشی سینۀ دردی؛ سرتا به پایت می شود نیلی؛ دریا چه محکم می زند سیلی! از: زهرا رضوی (نوشین) نگاهی به این سه‌گانی: سه‌گانی پیش رو، سه‌گانی کلاسیک ب...

به نام خالق نون و القلم نگاهی به مجموعه شعر « سروهای شیراز» هر شعر خوب در و پنجرۀ تازه‌ای است رو به جهانی آرام و الهام بخش ؛ و شاعر خوب ، هنرمندی است که با هر ...