عاقبتــــ شـــبـی به دیــــــدار خویش خواهـــــم رسیـــد ============================== من از فــــراق تو می پوســـم تو از نبــــود من شــــعر می شوی ============================ گ...

مرا از دارِ دنیــــــا ! بیـــــــــــدارم کنید ========================== با قلـم ازعـــــدل سرودم عدالتــــــ حاشــــــــا نمود قـلم را ========================== خوشــا مـــرگی ک...

به خوابی عمیق رفته ام نه بیدار می شوم نه می میرم کاش به خوابم می آمدی...

(6پریسکه) 1-"عدالت" در محکمه ى آدمیان ، ترازوی عدالت تشنج گرفته از نابرابری ها... . ************* 2-"دیوار" دیوارهای شب با سکوت هرزه شان زخم های شلاق,درد را تا صبح به خ...

عمــری در تبـــ هر "بت " ندانستـــه ! چهـــل ستون آوار ریخـــــتم در گمانم من کیستــــم !؟ ++++++++++++++++++++++++++++++ رنجــی که بر کاغـــذ می نشیند حظی ستـــــ که دل می کشد ...

چه زیبا می شوند آرزوهای من وقتی که با خیال قدمهایت پاک می کنم رد پای نبودنت را .................................................................... عاقبت عصا به دست خواهد شد شهری...

بانو...زنده به گورشدم ازاین تبعید... برایم ازسرزمین لبهایت بوسه های مکررهدیه بیاور...

در معبد چشمت چادر زدم تا هرم نگاه تو راز هستی عشق را به نظاره بکشد

خوشا به حال شهری که هر بامدادِ زمستان چشمانِ آدم برفی ها خیره به رؤیاهای یخ زده نیست ........................................................ برفها آب شدند دیدم در این جنگل ...

قرار رؤیاهایمان در آسمانها آنجا که ابرها شوقِ باریدن دارند ولبخندِ ستاره ی بخت ماه را هم عاشقتر می کند ............................................................ این پنجره را طاقتِ ...

"این بار"پشتِ پنجره ی اتاقم به تصویر می کِشم احساسم را "شاید این ابر"شوقِ باریدن یابد ............................................................... بعد از رفتن تو آرامگاهِ خاطرات...

امشب با سُرمه ی چشمانِ یلدا نگاهِ ستاره ها هم عاشق تر می شود و "آسمان" سر به بالینِ مهتابش زیباترین گیسویِ غزل را می بافد...

حک کُن بر آینه ی این دل تصویرِغمهایت را پشت این آینه "کوهیست" که از جنسِ سنگ صبور است

دو پریسکه خیال... خیالت را به دست کدام نسیم سپرده ای؟ که تمام این شهر بوی عشق گرفته است! شیرینی... انقدرنقل هرمحفل نشو... همین که شیرینیت کاردست دل من داد برای هفتادپشتت کافیست......

"امشب"آسمان با اشکِ ستاره ها وضوی غم ساخته تا که در هجرتِ مهتاب سر به سجاده ی وداع گذارد (تقدیم به حضرت محمد ص )...

"امشب" باز شامِ غریبان بر پاست برغریب الغربایی که قدمهایش بویِ کاروان زینب س می داد (تقدیم به حضرت امام رضا ع) ...

عصرعاشورا بالهای سوخته ی فرشتگان بر فراز خیمه ها آسمان سر به "سجاده ی خون" می گریَد .................................................................... ...

عاقبت... دست به دامانِ خورشید خواهد شد دریایی که دلش هوای آسمان کرده است ............................................................................... کوچ نخواهند کرد ابرها ا...

درِ بالکن دلم را می بندم "تا" تو در آرامش دوباره در آن لانه کنی ............................................................... مرا... در اوجِ نگاهت رها مکن "چترِ نجاتی" ندار...

می ترسم محکوم شوم به قتل با ترانه یا غزل تو را تقسیم نمی کنم.