جهان من چه آشوب است
جهان من چه پر بلواست
یکی در دام عشق گیر است
یکی در بند اعدام است
یکی بر قله ی حکم و عدالت ها
یکی چشمش به میزان است
یکی در حسرت یک لقمه نان مانده
یکی رویای آزادی به سر دارد
یکی در ز...

آه ای دل
به چه می اندیشی...
همه در دل ز غمی حیرانند
همه در سایه ی خویش
محو وُ پریشان زِ غمِ خویش
به کنجی
سر به گریبان دارند...
گاه با تلخیِ لبخند
به گلی می خندند...
گاه با یک دل پر درد
از بارش ...

بی امان از ترس جادوی زمان
در حصاری شیشه ای از جنس یخ
سرد و بی روح
خفته در کنجی به خلوت
دختر زیبای من...
دخترم زیبای خفته
یک نفس آهی بِدَم
با سرانگشت ظریفت کن اشاره سوی گلبرگ شقایق
یاد آر آن شعر سهرا...

تولد
رویش دوباره، روییدن از نو
از نو باید نو شد، از نو باید رویید
اول ماه، اول اردیبهشت
موسم گل، گل بباید بویید
روشنی، نور، راه
راه باید پویید
نور را باید دید...
متل باران نم نم
بر تن سبزه و گل
متل ی...

جهان خواب است
زمان خواب است
به دلها وهم و تردید است
شکایت ها ز ترس دل و بیداد از غم یار است
کجا یاری
کجا یادی
کجا آن یار بازاری که با چشمان جادویی بیارامد دل ما را
کجا آن چشم آهو که پر از دیدار پروان...