کی؟کجا؟
_خواستم
دل
بِکَنم!
دیدم؛نبود...
_بی خدا...!
کی؟
کجا؟!
از منش ؛
دزدیده بود...
افسانه نجفی
خورشید_خان اسد ...

وارث
دلتنگی؛
تاوان ِعشق نیست!
وارث آن است...
افسانه نجفی

مژده ی باران
به باغ خشکیده ،آب رسید!
همین که مژده ی باران
ز خسته ی راه رسید...
افسانه نجفی

دارها و نیزه ها
_دارها همه دارند عطش؛
سخت تشنه اند گویا
باید سیراب شوند،سیراب!
مرگ را باید سر بُرید
باید که خون قربانی شود؛
پای خسته ی زخم این درد ها...
_می شود جاری؛
جویبار پشت جویبار...
عاقبت؛پای پی...

لالایی چشمان تو
کاش امشب؛
پای لالایی چشمان تو؛
به خواب شوم!
تا تمام زمستانم به سر شود...
افسانه نجفی