همه زخمی به تیر روزگاریم
شکسته بال مان حالی نداریم

چون آرزوی ما را دید دنیا
همان را دور کرد از چشم ماها 

ندیده یک محبت از فلک کس
که دارد دار دنیا بار نارس

نداد آرامشی ثابت به دلها
غم آوار است و ش...

غم به جان آفتاب افتاده است
صبر از دستانِ تاب افتاده است

عرشْ غلطان گشت در محراب خون
وای! قران در خضاب افتاده است

از فلک هم خون حی بر تارک
شمس ضحها، بوتراب افتاده است

عدل اگر از خون او امضا گرفت
پس...

بیا ناجی تو آبادش کن این ویران سرای ما
خزان دیده، بهارش کن، تو باغ بی صفای ما

برانداز از رخت پرده بفرما ماه را منحل
بزن چنگ خوش شادی به چنگ غم فزای ما

رها کن آن اسیرانِ گرفته در بغل زانو
بده جامی ...

همراه من چو باشی ، دل پر فغان نباشد
افتد اگر به دل غم ، جان بی امان نباشد

باشد نگاهی از تو، توفان و غم، چو یک خس
پیش هجوم توفان خس را توان نباشد

دشمن، مسبب خیر، سازی اگر بخواهی
در نیتش اگر چه خیری ...

ادب زیباست اما با ادب زیباتر از آن
هر آن که با ادب شد میشود محبوب یزدان

شود هر بی ادب منفور و بی حرمت همیشه
برآید بر فلک چون ماه تابان مهر پیشه

عزیز و محترم دارند مردم با ادب را
برانند از کنار خود...