تو مقامت بَس بلند باشد رفیق
جایگاهت در فلک باشد رفیق
هرچه در وصف تو میگویم چرا
وصف تو بی انتها باشد رفیق

تو هستی مادرم سلطان غَم ها
رفیق سختیِ روزها و شب ها
همه عالم فدای خاک پایت
که من تنها تو را دارم زِ دنیا

اگر دانی که من دارم رفیقی
برای من رفیق است و شفیقی
بُوَد نامش "سهراب سپهری"
نباشد مثلِ او در کل گیتی
.
.
.
شعرم رو تقدیم میکنم به استاد سهراب سپهری...

طلوع بی غروب شعر "فروغ" است
که در سرتاسر شعرش نُبوغ است
بُوَد او مادر شعر نو پارس
که هرکس غیر این گوید دروغ است
.
.
.
.
* این شعر را تقدیم میکنم به بانو فروغ فرخزاد *...

من در قفس عشق تو زندان شده ام
غمگین ترین آدم دنیا شده ام
تو همدم تنهایی شب های منی
از دوری تو چقدر تنها شده ام