زمستان آمد و دیوار بارید تبر بر شهر ما ، غم بار بارید درون کوچه ی بن بست تاریخ سیاست رد شد و تکرار بارید ..................................... ابوالقاسم کریمی فرزندزمین ...

گرفتار ِ شب ِ پایان عشقم هوا سرد است و من عریان عشقم هوا سرد است و من در مسلخ غم کنار جوی خون ، گریان عشقم ......................................... ابوالقاسم کریمی فرزندزمین...

تو باران بودی و من رود ِ بی آب جدایم کردی تو ، از بستر خواب نجاتم دادی از سلول زندان رهایم کردی در دامان سیلاب ....................................... ابوالقاسم کریمی فرزندزمین...

72 ملت هفتاد و دو ملت را آباد نمودند بر برگ نشان،تن را آزاد نمودند داد از دول یاغی، از یک ره بیدار غیرت به جهان، با خون،فریاد نمودند سیده مریم جعفری Seventy-two nations Seventy-two nations ...

شبی در پنجه ی سرد زمستان لب دیوار قربانگاه زندان به زیر سایه ای مبهم تر از غم گلی دیدم ، اسیر تیغ طوفان

آیینه شب ! آیینه ی شب چو سکّه ای بر آب است یا حقه ی سیمینِ پر از سیماب است رخساره ی ماه من از ابرِ گیسو در جلوه گری چو چشمه ی مهتاب است مجید شفق ...

اگه دشمن به دستانش تفنگه دل دریایی ما مرد جنگه قسم بر قامت سرو شکسته در و دیوار زندان هم قشنگه

دو عالم نقطه ی خال حسین است تمام عشق تمثال حسین است همینم بس اگر روزی بگویند فلانی هم به دنبال حسین است ندارد ابر دل یک قطره باران که همراهی کنم با سو گواران من از جنس کدامین سنگ بودم که خش...

دلم ای دل بیا باهم بگرییم بخون تِه شروه تا باهم بگرییم شو و روز از غم هفتاد ودو گل به دشت کربلا باهم بگرییم *** دلم ای دل بیا ازجون بنالیم چولیلا درغم مجنون بنالیم به عا...

شعر تیشه ی شب . . خزان بر دفتر شعرم خزیده لب خندان من را غم خریده صدای ضربه های تیشه ی شب به باغ سبز ایمانم رسیده . . شاعر:ابوالقاسم کریمی(فرزندزمین)...

یک روز نشان آب پیدا شده بود از منظره ای سراب پیدا شده بود یک روز میان آسمان ها و زمین از تشنه لبان جواب پیدا شده بود سیده مریم جعفری One day was found a sign of water From the viewpoint mira...

زمین در کاسه ای از خون گرفتار بشر در پنجه ی بی رحم اجبار ورق های کتاب سرخ تاریخ نگین خوش تراش دست ِ تکرار

گلی که ریشه های تشنه دارد به روح سبز خود ایمان ندارد دعا کن مادرم بعد از نمازت به شهر ما کمی باران ببارد شاعر: ابوالقاسم کریمی:فرزندزمین...

سرود موج دریای عذابیم دهان ِ زخمی از نیش سرابیم هوا سرد است ما در پنجه ی شب کنار گرگ غم عریان ِ خوابیم

به زیر تیغ غم ، عریان صبریم سوار اسب بی افسار قبریم اگرچه میوه ی ممنوعه خوردیم اسیر اختیار دیو جبریم

زمین جزعی از این دنیای زیباست وَ دنیا چشمه ی ترس و معماست اگر مانند انسان در جهان نیست بگو پس وسعت عالم چه معناست...

توسردادی وبرسر جا گرفتی درون سینه ها مأوا گرفتی دراین عصری که پرازشمروخولیست تو جا در وسعت دلها گرفتی *** به عرش و نزد مولا شد سرایت چوسیمرغی و قاف عشق جایت سپاه عاشقان س...

داس مه ! باران نَه از آسمان ستم می بارد وز چنبر داس مه الم می بارد زین روی چو تکدرخت باران خورده بر من شب و روز سیلِ غم می بارد شاعر : مجید شفق...

نمی آیی عزیزم توبه خوابم زدوریت دچار اضطرابم ذغال چشم خودراگل بینداز کبابم کن کبابم کن کبابم

من در عجب‌ام از دل دیوانه خویش دیوانه که نه ، از دل ویرانه خویش وقتی که ندارد ز تو امید وصال من را ز چه رو کرده اسیر ، در پی خویش ؟!...