توسردادی وبرسر جا گرفتی درون سینه ها مأوا گرفتی دراین عصری که پرازشمروخولیست تو جا در وسعت دلها گرفتی *** به عرش و نزد مولا شد سرایت چوسیمرغی و قاف عشق جایت سپاه عاشقان س...

داس مه ! باران نَه از آسمان ستم می بارد وز چنبر داس مه الم می بارد زین روی چو تکدرخت باران خورده بر من شب و روز سیلِ غم می بارد شاعر : مجید شفق...

نمی آیی عزیزم توبه خوابم زدوریت دچار اضطرابم ذغال چشم خودراگل بینداز کبابم کن کبابم کن کبابم

من در عجب‌ام از دل دیوانه خویش دیوانه که نه ، از دل ویرانه خویش وقتی که ندارد ز تو امید وصال من را ز چه رو کرده اسیر ، در پی خویش ؟!...

. تومگر زلزله ی بم شده ای باعث این همه ماتم شده ای ارک دلها همه ویران کردی خلق را یک شبه حیران کردی .

تیشه زدی به ریشه ام ،چه تیشه! ** تیشه زدی به ریشه ام ،چه تیشه! ضربه از این کاری تر نمیشه! دشنه زدی به سینه ام ،چه دشنه! دشنه از این تیز تر نمیشه! ** گفتم که دستم را بگیر-ای حبیب این دس...

شب ! (1) شب جنگل؛ شب و اوهام جنگل غریو باد نا آرام جنگل به جنگل باد شب افتاده در دام درختان؛ تار و پود دام جنگل (2) شب صحرا و باد پُر هیاهو پراکنده است هرسو؛ عطرشبو شب صحرا و مهت...

زمین ، در پنجه ی زندان درد است زمان ، آغاز تاریک نبرد است دلت را خوش نکن به ابر و باران درخت آرزو بی حال و زرد است ......................................... ابوالقاسم کریمی فرزندزمین ...

داروغه ای محبوب در شهری نمی گردد در کوزه ای محبوس هم بحری نمی گردد هرگز نفهمیدند.....ماهی های زندانی..... مانندِ اقیانوس....استخری نمی گردد! حمید رفیعی راد(کوروش) 97/02/21...

آه بگذار ! تابپیچم به برگ بوسه ی خویش گلِ سُرخ شکفته ای است لبت تاکنم.با نوازشش بیدار لذت خواب رفته ای ست لبت بوسه ی من پرنده ای تشنه است این زمان پر زده به سودایت تا بنوشد زلال لذ...

چه سخته زندگی در پنجه ی خاک درون خونه ای پر کرم و نمناک ولی (ریشه میدونه) قدر خود را نمی ترسه از این دنیای شبناک...

گذشته حال و فردا را به هم ریخت زمین را یک زن زیبا به هم ریخت سکوت کوچه های عاشقی را لب جادویی حوا به هم ریخت

گلی در پنجه ی شبهای سردم اسیر سیلی سنگین دردم به لبخند لبم غم غنچه کرده به ظاهر سبز و در دل برگ زردم

قفس! درون غبار قفس رفتم از دست منی که درخشنده خورشید بودم منم اینک و این پر وبال خونین منی که در آفاق پر می گشودم مبین این زمانم.به کنجی خزیده سرِ خود نهاده به زانویی ازدرد که وقتی ...

هوا سرد است و من عریان مَرگم گرفتار غم زندان مَرگم هوا سرد است و من در مَسلخ شب کنار جوی خون گریان مَرگم...

نپوشان به خودت پیرآهن غم رها کن ای دل من دامن غم بخند و اینچنین باش و همیشه رفیق شادی باش و دشمن غم

کلامش بوی عطر نسترن داشت نگاه پاک او رنگ چمن داشت علف در زیر کفش خاکی عشق تمایل به گل لاله شدن داشت

گلی ، در مسجد زیبایی رویید کسی زیبایی گل را نفهمید او پژمرده شد اما مردنش را خدا دید و خدا دید و خدا دید

باسلام وعرض ادب محضردوستان وعرض تبریک اعیادشعبانیه این حقیر هروقت ازمحضردوستان مدتی دورمی شوم برای عرض ادب مجدد با «نرگسی ها »شرو ع می کنم و این هم صفحه ای ازمجموعه «نرگسی ها»ی این کمتر...

هوا، سرد است و من عریان ترسم درون  مسلخ زندان ترسم من ِ ویران شده در سیل اندوه گرفتار تب ِ سوزان ترسم