بر اوج رفتن تان آرزوی ماست پروازتان مبارک اگر بال ما شکست 24 مهر 1397 طارق خراسانی

شدم مجنون ولی لیلی ندارم به این ماندن دگرمیلی ندارم

در دست خودت اسیر می خواهی نه یک برده بی نظیر می خواهی نه

شب است و ماتم هجران مه ام هلالی شد دلیل رفتنم از تو به کی سوالی شد سیده مریم جعفری

وای مجنون ساده دل هستی که باورمیکنی هرکه برلب خنده دار داز همه دشمن تراست

درد آن نیست که خنجر بروددرقلبت سخت این است که بادست برادرباشد

حق من را خورده ای وخنده برلب می زنی عاقبت روزی خدا حق مرا خواهد گرفت

اشکــــ ز مژگـانِ دلـم می چـکد شوکتـــِ این هجــر کفــن می درد

دیگر نگو که مرا دوست داری ام

تکرار کرده ای دروغ خودت را تو بارها

بیستون را من برای عشق شیرین کنده ام بی وفا دربزم خسرو می گساری می کند

کاش میشد به رخسار آسمان دست کشید بر دل تاریک شب ، نقشی به رنگ سبز کشید کاش فریاد داشت توان ، تا سازد خانه ای یا که برکاغذ سَحَر ، نویسد از خود افسانه ای کاش اشک نمی چکید از گونه بر روی خاک یا...

....... نه هیچ عذر و بهانه برای شیدا هست نه طعم سود و زیانی به ذهن پیدا هست ...

تو را بر دیده میدوزم از آنروی که دور از چشم من هرگز نباشی 27/ 4/ 1397

فال حافظ راگرفتم گفت مجنون غریب بس کن این اشعار غم انگیز ودردآلود را

نگو بامن زاحساس ووفاداری که فهمیدم در اینجا ساده بودن ذره پوشی نمی ارزد

زبان سرخ دارم من سری آماده برباد زدست ظلمتان آخرکجا باید کنم فریاد

دیگر چه سود که بگویم ز ظلم تو بیهوده عاشقت شدم توز چنگیز بدتری

بی وفایم پس کجایی فال حافظ رابخوانی پنج سالی می شود دیگرنمی گیری توفالم

یک پیام ساده هم کردی دریغ ازمادرت گریه هایش درسرای سالمندان دیدنیست

با خیال وصل توباشد نفس دراین تنم گرکه تو ترکم کنی عمرم به پایان ‌می‌رسد