. اگر ماهی قعر دریا شوی بیفتی به کام نهنگی عظیم اگر آهوی کوه و صحرا شویی شوی لقمه ی گرگهای مقیم تودر چنبر گمرهی و گزند چگونه روی درره مستقیم اگر چاپلوسی کنی پیشه ات شوی همتراز گروه...

« آب انار » کجا آن یک نفرگوید ، دلش زآب انار است آن اگر ظلمی مرا گوید ، تظلم3 را نگوید آن اگر ظلمی مرا سوزد،که درخواب خمارست آن من از ظلم و جفا سوزم ،نمی سو...

درجوار جویبار . درمیان باغ خرم در جوار جویباری شاد بودم درهوای خوب و پاک نو بهاری باد می زد نرم نرم و می درخشید آفتاب موج می زد چهره ی خندان خورشید روی آب در چمن ها هر چرنده دور از غ...

« آتش » آتش کجا افتادگی ،جوید زِ هر خار و خسی باید تو خود ای یار من ،فریاد یار خود رسی در این زمان ای یار من ،نَـبْود برایم ...

« شیشه و سنگ » خدا ما را نمی خواهد،از این عالم دلم تنگس برای آنکه دنیایـش ، مداماً کینه و جنگس خدا ما را نمی خواهد،وگر نه این چه نیرنگس به هرجا پا نهم آ...

« طالب » مصطفی(ص) در عمل مصمّم3 بود رأس پیغمبری اش، خاتـم4 بود چون پیمبر زِ اول آدم5 بود ختم پیغمبران ، محمد(ص) بود ره بـپیمودنـش ، ره ح...

« قدرت دست خدا » مرکز ایمان کجاست ،حکم که بر ما رواست شاه که شاهی بجاست، قدرت دست خداست مرکز دین پیش ماست ، تابع امرِ خداست هر که به ما تابع است ، تا...

روضه ات تکرار ایام است چیزی نو بخوان روضه خوان!کمتر ز جرعی آب و نان جو بخوان روضه ای از سفره صد رنگ حاجی هم بخوان از فقیهان به ظاهر خوب و ناجی هم بخوان از سریر شاهی روباه و عزلت های شیر از سکوت ...

شکسته بال و خسته ام درون خود نشسته ام کسی مرا نمی خرد به آسمان نمی برد چرا که من فتاده ام فتاده نه؛ که ساده ام اگر نبودم اینچنین اسیر دست آن و این دوباره می شدم رها لطیف و پاک و بی ریا چوغ...

« گوش دل » یکی به چشم نهـد ، پای آشنای مرا یکی به خون بکشد ، جسم آشنای مرا یکی نهد به جبین ، خاک دوستان مرا یکی بَـرَد سـر نی ، سَـرِ دوستان ...

.... بیدادهست و هرزگی و دود آه هست از جور زندگانی مر دم سیاه هست حالا حسین با همه بود و نبود خویش در وعده گاه دوست قدم می نهد به پیش ایثار از تمامی هستی گسستن است یعنی که ا...

ذکر مصیبت مولی امام حسین علیه السلام ................................ ای شمع سر بریده ی خاموش کیستی گودال خون گرفتدت آغوش کیستی ای سرو قطعه قطعه شکوه و فر تو کو ای میر پاک باخته تاج...

. خورشید بامداد گریبان شب درید ازدامن افق ولی اندوه می دمید مفتون با وفا غم سودوزیان نداشت فانی یار در کف بهتر زجان نداشت هنگامه ای بپاست به گودال خون فشان فرزانه ای بجاست به چنگال سفله ...

« شافع جزا » پیشینیان بُدَن6 ،که بُدن هم صدای ما گشتن شهید راه خدا ، از برای ما بودند عده ای که به وجه رضای ما راهی نـموده اند ، به راه بقای ما گشت...

. خورشید آسمان که در مغرب ظهور داشت خورشید عاشقان ته مقتل حضور داشت با آن سری که تشنه در هامون بریده شد باپیکری به خنجر در خون تپیده شد زیراکه مظهر شرف است و شهادت است زیرا که اجتماع به قع...

خدایا سینه‌ها لبریزِ خون‌شد کویرِ کــربلا هم ، لاله‌گون شد به روی نیــــــزه‌ای قــــرآنِ ناطق زِخون‌صحراشده‌دشتِ‌شقایق میـــــانِ خیمـــه‌ها طـفلانِ تشــنه به زیـــرِ تازیـــانه ٬ تیـــغ ...

« علی اکبر (ع) » لیلا2 تو بیا ، مادر به بَرَم بنگـر زِ برت رو در سفرم لیلا من اگر بهرت پسرم اما چه کنم، بهر پدرم اکبر تو بیـا ...

منظومه ای در ذکر مصیبت امام حسین . ای ساربان بمان که رسیدیم کوی دوست ای خسته جان بدان که همین وعده گاه اوست ای دوستان بدانید فر مان رسیده است ای یاوران دستور جانان رسیده است ای کاروان...

حسین ابن علی، نور هدایت
رسانَد اهل کشتی را سلامت
تمام هستی خود را سفر برد
به وادی بلا و پر خطر برد
سرش را داد امّا؛ عزّتش نه
همه هستی خود را؛ غیرتش نه
حسین اب...

. مردی میان بادیه از راه می رسد بر پیکرفسرده ی دین روح می دمد اویکه تاز جاده ی شوق شهادت است در عرصه ی نبرد سرا پا شهامت است همواره بی تزلزل با عزم استوار چون موج پر تلا طم...