صدبار دل را لعنت فرستادم؛امشب بی تو به بغض غریبی معتادم؛امشب کاش آرام بمیرد قلب این آدم؛امشب

کِز کرده به کُنج نحیف ِ اتاقش؛ مردم شهر،با زخمه ی اندوه بی پایانش! آخ!داغ ِبهمن فروریخته تا مغزاستخوانش...

ما وارثان درد و دار و خون و خاکیم؛ اما فقط توی صف نانوایی،سینه چاکیم! باور نمی کند ستم زما،برای عدالت هلاکیم...

تو مرد ماجرا نیستی؛ تو قلب ِ قصه ای! وای اگر لحظه ای ز تردید،بایستی...

تماما ابر و باران فدای مویت فاطمه خوشه‌ی گندم ز جو فدای رویت فاطمه دیدم ام در خواب خود روی پنهان تو را من فدای روی پنهان و عزیزت فاطمه در خلوتم گویی تنها تو سنگر بوده‌ای در خفای ذهن من تنها تو خورشید ...

زیبایی زلف تو آتش به دل من زده است
آید آن روز که رضاشاه بشوم کشف حجابت بکنم
موی تو همچو اسیریست‌ رو چشمان من و
آید آن‌روز که زلف تورا رونمایی بکنم
باد بهاری زند و زلف تو بازی بگرف...

ای گل رز کویری چقدر زیباست نقشت در اسیری که احساس نمیکنی همبستگی را چون تو تنها عروس سیه پوش در کویری ولی با تودلم احساس زیبایی یافته در بیابان تماشای حسنت دادی به جانان چرا که تو نماد عشق پاک...

نوخسروانی : 1/ جارو به روی فرش چون هُرمِ شَتَک از آبِ حوضِ باغ ، هر جامۀ خشکی به روی رختکش از بازگشتِ گردشِ عشّاق ، در زیرِ لبهای کلونِ دربْ یک کاشِ دگر : میثاق ! ******* 2/ ای کوچه ره بگ...

#نوخسروانی:57 رفتی و گسست تار و پودم آن روزِ سیاه ، حافظیه ای کاش تو را ندیده بودم #حسین_محمدی_فرد

#نوخسروانی :30 تیغ با دست پلیدی لمس شد در سحرگاه شب قدر عزیز ناگهان در کوفه شق الشمس شد #حسین_محمدی_فرد96_3_27

#نوخسروانی :15 زیباست جهانِ با تو بودن شاعر شدن و برای چشمت هر لحظه ترانه ای سرودن #حسین_محمدی_فرد

#نوخسروانی :17 مرداب حس و حال دریا را نمی فهمد تا کفتر چاهی پناهش چاه و تاریکی ست سرمستی پرواز قوها را نمی فهمد. #حسین_محمدی_فرد ...

#نوخسروانی:13 تا شدم آرام و نا آرامتان؛ آنقَدَر با سنگ بر بالم زدند، تا پریدم عاقبت از بامتان. #حسین_محمدی_فرد ...

#نو_خسروانی :4 زاغ با کفتار و کرکس همنشین، اتحاد شوم کژ اندیشگان؛ شیرها را می زند گاهی زمین. #حسین_محمدی_فرد ...

امشب ای ماه بتاب بر دلم آرام بتاب بر منِ غمزده‌یِ مستِ خرابات ، بتاب باز شب آمد و با ثانیه‌ها می‌سوزم بر شرار نفسم شهره‌یِ شب تاب ، بتاب ای که با افسونت آبِ رخشان به رگِ رود غزلخوان شده و ...

سه تار می شود از آهن تفتیده صدها خانه ساخت می شود توپ و تفنگ، خمپاره ساخت! می شود با دست نازی مهربان آهن تفتیده گردد صد سه تار می شود تاری به دل گاهی نواخت ...

دلبر چرا ازارده ای اندیشه ام را دیده ایی دیشب به خواب مست خود باتو دمی خوابیده ام با ان دمت دم دیده ام من خام بودم پخته ام تا ان لبت بوسیده ام اندیشه کن درحال ما بی تو که همچین میشود ...