گویند ز دربار که شاهی به جهانیست
از نان و شراب است به مردم که عیانیست

از خواب گران دیده افلاک به پا خواست
هر آنچه به دربار که بودش به فنا خواست

از کوی حکم قاضی جبار به در زد
زان ظالم پیر از پی رعیت ...

قلم از نور صدا جنب پراز نور خدا
من و اصوات اله در بر میخانه گدا

ای صفا مروه ی من هاجر دیرینه ی من
تو بیانداز برت جامه ی رنگین صدا

نور الوانه ی سدر سمبل رندانه ی رند
بکن از شمع و فضا تحفه ی سن...

خوش آمدی دل آمدی پر رنگ بر ما آمدی
عشق آمدی صبح آمدی دل تنگ بر ما آمدی

نو آمدی ای صبح من با آیه بر ما آمدی
سر آمدی ای نور من با ناله بر ما آمدی

فوق سحر با رهروان در این افق بر آمدی
شوق سفر با...

سائلی آمد ز مسجد روبه ما
روبه ما مَسْئَل بگو ای پیر ما

هرچه صد سال از تنم عمری رود
لاجرم عمرم به نادانی رود

من که ساجد روبه مُهرابم به قرن
من که عابد روبه مِحرابم به قرن

هرچه از عمرم که رفت هی...

جنتی پر ز بهار و حوری و جام شراب
منتی باشد به چه؟ آخر سراب!!

جامی از خویشت بگیر و دل ببر
سوی فردوس درونت سر ببر

آنکه مهر آرد به خلقتهای دهر
جنتی آید به محرابش ز دهر

گل که پروا میکند حورش به...