آکنده از تو عشقی ، ساده ب اخم و عشوه
دریا کجا ببینم ، شور تو صد به حجله

از سوی شرق و مغرب ، خورشید تابناکان
برتابْ بر دل من ، باشی تو صد به حجله

ساقه ز ریشه بر برگ ، آبشخور حیات است
سیراب کن دل...

آنشب آنقدر گریه و حزن و غم و اندوه بود
لاجرم نور امیدی در خَلَق اندود بود

آنقدر شکوه از این عالم بشد
کوه قدرت در دل آدم بشد

سوز چشم گل به شبنم تکیه کرد
آتش کوره که آهن تکه کرد

تازیانه بر تن اسبان ...

مُلک مرغان مرغکی زیرک ببود
زان همه طیران ز او خوشتر نبود

پر ز پرهای طلا و کاکلی زرین جلا
که به تیغ نورکی صد سر طلا

زیرک و چابک پر و زیبا خصال
آیتی از بهر خلق کردگار

بر فراز برج آن کوه بلند م
...

نان و نمک سماط آن درویشم
صبح و شبک بساط خود در خویشم

باد اتکنده ی برگان تکان بر عیشم
من که ماندم تو بمان در پیشم

قصص الانسمو من در خویشم
بند مذهب نشدم ، در کیشم

بنده ربّم و من بی ریشم
گنه ا...

حالتا و سِرَّتا آیینه ی دل حالتا
سالیا و فصلیا احوال این دل حالتا

ادهما دل را ببر بر فصل اسبق جان ما
تو بتازان تا به قبل جانم به جانت حالتا

زین زمین مارا ببر بر دفتر جام جهان
رفتنی باید رود مارا ...