اعجاز کنی مگر تو با سِحر نگاه
داریم ز چشمان شما بخت سیاه

بر وزن رباعی است دو چشم و ابروت
لا حول و لا قوۀ الا بالله
...

پشت گرم رویداد آینه
زلف را دادی به باد آینه

ارتش مژگان تو خواهد شکست
جمله ارکان ستاد آینه

گر دلم مکتب گریز سنگ بود
بود اینک اوستاد آینه

نیک میدانم که با رنگ و ریا
جلب کردی اعتماد آینه

مهر ...

آنکه از پرواز من ترسید و رفت
بال پرواز مرا هم چید و رفت

رفت و پرواز نگاهم را ندید
سرنوشت رو سیاهم را ندید

وای از آن روزگار آزگار
وای از پرپر زدن در انتظار

اشتباهم پاک و باران خورده بود
غنچه ...

برای ساقه هایم ریشه داری ؟؟
کمی هم خوشه ی اندیشه داری ؟


مرا شیر قوی مادرم خورد
برای سینه ی او بیشه داری ؟

ببین این آخرین اکران عمر است
بلیط مرگ دارم گیشه داری ؟

به پایان برده ام تعمیر دل را
برا...

در پای تو افتاده تر از ما که سری نیست
غیر از سر ما در سر کویت اثری نیست

گاهی سبب خیر شود نوع بشر هم
هرگز خبر از خیر تو در روی شری نیست

شاهنشه خویشی و مرا بنده ندانی
در عشق تو از بنده نوازی خبری...