من دریایی زتشنگی بودم

او سرابی دست نیافتنی

من دنیایی ز دیوانگی بودم

او رویایی یاد رفتنی

چو گیتی لبریز شدش ماتم و غم

نگردد درد ز منش اندک و کم

چو فرجام بر باد کندش عالم و آدم

نگیرد سوز هجرانش ختم و خاتم...

کاش چون اشک در زلال نگاهش محصور شوم

ز آن فتنه گر در آشوب خیالش مستور شوم

کاش دیده به ره مانده ز عبورش مدهوش شوم

ز این شعله شرر نتابیده به نورش خاموش شوم

........... محسن فتح اله زاده...........

جام عشق بر لب ما

جرعه کند یار دگر

قصه عشق بر لب ما

نغمه کند یار دگر

اینهمه غم بر دل ما

چاره کند یار دگر

هاله نور در شب ما

جلوه کند یار دگر

..........محسن فتح اله زاده..........

...............

تو نقاب روی او بودی

من بیتاب ابروى تو

تو حجاب موی او بودی

من خراب روی تو

تو آفتاب گیسوی او بودی

من بازتاب پستوی تو

تو شراب مینوی او بودی

من سراب کوی تو

تو خواب آرزوی او...