زندگی نه ابتدای مسیر هست
نه انتهای آن
که ابتدا یعنی لحظه تولد و نوزادی
و انتها یعنی لحظه فرسودگی و مرگ
و زندگی مسیر ِ میانه ی این دو است
زایش تا فرسایش
پس یادبگیریم وبدانیم وبه دیگران بیاموزیم
که زند...

این روزها
چه لبخند تلخی برلبانم دارم
کاش آفتاب مهرتو
برچهره ام بنشیند
من با هوای ِ تازه
که می وزد از نگاه تو
برای زیستنم
نفس کشیدنم محتاجم...

بگو
به لهجه ی باران
با زمزمه ی آبشار
کدامین روز‌ ؟
در کجا وچگونه؟
تو را تنها خواهم یافت
تا دردهای تمام روزهای رفته
و رنج های ندیدنت را
در آغوشت به گریه بنشینم
تا چون ابرهای خسته ی بهار
گلهای باغ...

در دنیایی که
گرگ ها تقسیم غذا می کنند
کلاغان
پرواز می کنند
عقابان در قفس گرفتار
مارها در آستین به خواب می روند
بره ها
آب از دست جلاد خود می نوشند
و بر تشنگان
خون جای آب
و شراب جای آب
میفروشند
انجا ...

بسیاری از درد ها وزخم ها را
با داروی گذشت ِ زمان
با نسخه ی صبر
به طبابت عقل
و درایت و شوق ِ و امید
می‌توان درمان کرد.

باید صبور بود و سرشار از امید...