بیماری ناشناخته‌ای ست
نگاه ات
چال می کند مرا
در سیاه چاله‌ی اشک
بر دوش اش
نشسته تکلیف
می شوید باران
الفبای کودکی را
ساحل خیالم
پر شده از بلاتکلیفی
سوار بر کدام موج
سمفونی عشق را می نوازی
گریه ها را
نوشیده ام
دورتر از این روزها
جنب چشمانت
کافه ای می زنم
بن بست شد
این کوچه
دوست داشتنم اما
راه
درازی
دارد
تبلیغات
