روز به این راحتی
رخ نشان نمی دهد
چشمانت را باز کن
تا منت سر ما بگذارد...

هنوز هم می توانم
از تو بگویم
خندیدنت خودش
دنیا دنیا حرف دارد برای گفتن...!

از تمام خاطرات تو
نقش اناری ست در نگاهم
که ترک خورد....!

غرق توام کافه چی
دستانت که پر است
با چه،
دست بر سرِ
خانه خرابانِ کافه ات می کشی؟!

آری
برق چشمانت را می خواهم
به وقت،
آزادی پرنده...!