چارطاق
میدان‌م می‌کنند
کج فهم‌های هفت خط

یک غلط مکفی‌ست هزاران دیده می بیند
یک قدم خدمت یا لبخند زنی کس نمی بیند

دو چشم مست و همرنگ عسل داری



چه عطری چه گیسوی قشنگ داری



طنین نام تو عرش مُهنایی ست



تو خود آسمانی و آسمانم تماشایی ست...

آفتابی

حمام می‌گیرد

خویش را

غرق

در سایه می‌زند

نیش را