ای گُل,
تو را ز هزاران گُل
کرده گُلچین
ای گُل,
نَه تو عطر عشق داشتی
نَه من گُلچین خوبی


*میلادکاویانی*

از سَره عشق تو, شُهره این شهر شدیم
...........................................................
سهم ما آوازه شدن بود,وصالت با دگری

لحظه ای دیدَمت, تو چه بودی
که عمریست, در همان یک لحظه ام

*آفریدگارم*

به هر کُجا مینگرم ز کُره خاکی تا آسمان آبی

به دریاهای خروشان, به خورشیدِ درخشان
به جنگل هایِ فراوان, به ماهِ تابان
به سرسبزی درختان, به ستاره های یک کهکشان

به زیباییِ مرواریدها, به بال ...

عاشقتم
کُفر نباشد به اندازه عشقِ خالق به مَخلوقَش
عاشقتم..

و چه عشقِ شاعرانه ای شَود اگر مَخلوق هم
به اندازه خالق عاشق باشد..


*میلادکاویانی*...