چشم های سبز تو در زمستان های برفی،
همیشه یاد آور چمنزارهای سبز بهارند،
چشم سبز و گونه ی سپید و لب سرخ تو،
پرچم جمهوری اهورایی غم زده گان جهان ست،
مژه هایت، نرده های استبدادی ست،
بر گرداگرد زیبایی نگاه...

یک سو، همه ی اقیانوس های جهان،
و تمام کشتی های غرق شده در توفان
یک سو، همه ی جنگ های جهان،
و تمام مردان کشته شده در جنون
یکسو عشق، و همه ی زنان کشته شده در اندوه
یکسو استبداد، و تمام سرهای آویخته شده ...

آزادی، یک انار چاقو خورده ی خونی ست،
افتاده در دست های خون آشام استبداد...

مهدی بابایی ( سوشیانت )

۱_
در لحظه ی غروب،
ناگهان،
سگ اندوه، گاز می گیرد،
پای کودک احساس را...

۲_
در دهکده ی سکوت،
با ادرار لاک پشت ها بر دست دختر بچه ها،
هر روز غروب،
دفتر عادت به استبداد،
ورق می خورد...

۳_
گیسوی سیاه تو،...

۱_
در دشت اندیشه ام،
دو اسب بی وقفه می دوند،
یکی اسب سپید آزادی،
یکی اسب سیاه عشق...

۲_
یاد آزادی،
زوزه ی گرگی ست،
در سکوت برفی خیالم،
و بارش تگرگ است،
بر دشت دلتنگیم...

مهدی بابایی ( سوشیانت )...