واژه های توفانی
ای انسان!
آزادی، زیباترین دختر باکره ای ست،
که مشتاقانه با تو از عشق می گوید
و ماه، تکه ای آینه در آسمان است،
که گرگ های ماده،
هر شب خیره در آن،
به چیزی می نگرند!
مهدی بابایی ( سوشیا...
واژه های توفانی
در باغ لحظه ها،
برای دست های کودک عشق،
چشم های سیاه تو،
به گیلاس های سیاه رسیده می ماند،
و قرینه ی لبخندت،
گاه چون هلال ماه در آسمان،
و گاه به سیب سرخ دو نیم شده می ماند،
گاه دست نیاف...
روباهی تشنه،
تند تند پوزه در آب فرو می برد
و جویبار از ترس،
با هر موج ریز خویش،
لرزان لرزان،
می گریزد در مه تا ابدیت...
مهدی بابایی ( سوشیانت)...
چون گرگی وحشی به کمین نشسته ام تو را
و روزی در هوای مه آلود،
در دامنه ی کوهی خلوت،
تند و تیز تو را چون آهویی به زمین می زنم
گردن تو را به دهان می گیرم ای استبداد،
و کشان کشان به پای تخته سنگی می کشانم...
بر کف دست آسمان،
ماه، تخم کلاغ سیاه استبداد است
و خورشید، تخم شکسته ی کبوتر آزادی
ای کاش،
از درخت گردوی آسمان،
می افتاد بر زمین، گردوی پوک ماه،
و ناگهان همه ی جهان استبداد،
هیچ و پوچ می گشت.
مهدی باب...
تبلیغات
