توی این شهرهیچ چیزجای خودش نیست

نه صندلی من

نه بوی عطرتو

نه تصویرت روی مهتاب

انگار
هوای تهران را بخاطر توآلوده کردن.........

عاشق کسی شدن که معنی اش رانمی فهمد

درست مثل توضیح دادن
تجمیع بافتهای فرسوده ونوسازی
برای پیرمرد های سرکوچه است که
توبرای امنیت جانی توضیح میدی و
آنها بانیش خنده های بزرگ بودنشان به تو.....

مادربدون تو

مانع رفتنم به زیرخاک نمی دانم چیست

که بغض بردهان می آید و بر می گردد

در را باز کردم

ودرحیاط خانه روبه آسمان

تنها از دوری و دل تنگی هایم گفتم

نمیدانم چرا گریه کرد.. .....

عشق وشکست هردو ( درد) دارد