عقلِ دیوانه من
نمی دانستی مگر؟
او...
محال است
داده ای به دل
قولش را
چون ستاره ای
به نامِ کاشفِ آن
تو نیز
به نامِ من هستی
کاش
چیزی بود،
یا که، واژه ای...
تا می شد،
با آن بگویم
چگونه؟ تا کجا ؟
چه اندازه
دلتنگِ توام
گمان نکن
تکراریست روزهایم،
امروز بیشتر دوستت داشتم
بیشتر، دلتنگت بودم،
یک روز می آیی...
همین فکر،
مرا
روشنم می دارد.
تبلیغات
