غُصه بهار را نخور
که دارد می رود و
ما نرسیدیم...
گاهی پاییز
طعنه میزند
به بهار،
با اَناری که
وقتِ رسیدن
از عشق،
با دلِ خونین
تَرک ب...

من ، ادم
وقتی نیستی
تصور کن
چگونه است
دنیا، برایم

اختیاج دارم
من ، به تو
بیشتر از تو

روبه ویرانیم
همچون خانه ای
در انتهای یک کوچه بن بست
که سالها پیش، صاحبش
رفت سفر...
باز نگشت

تمامِ شعر هایم
یک چیز کم دارد
( او مرا دوست دارد)