انگور دهد شراب نابی به سرم

با جام شکسته ی دلم چی ببرم

یک پیک زدم که کینه خاموش شود

چونآب به روی شعله شد فکر ترم

از دود دلم چه تیره شد بغض هوا

یا آتش تازه یا که شمعی زه حرم

صحرای محبتم که روشن ب...

شاعرم اماچرادل خون ترازهرعاشقم.
هررگم تب کرده گویامن سراسرلایقم.
روزگارم میگذشت ازابرهاپربارتر.
عشق بحری بودویرانگرومن هم قایقم.
تارروزم رابه پودی ازشبت پیچانده ای؟
فکرهایم راتودزدیدی وگفتی سارقم؟
درد...

یک کبوتر دیده ام بر بام خویش

ناله میکرد از پریدن های بیش

گفتم ای جانان من آخر که ای؟

گفت روحی رفته از جان درویش

گفت نه دنیا و نه عقبا خوش است

نه در این پرواز من در پس و پیش

عاقبت دنیا...

عشق یعنی موی خود افشان کنی
درددل با خوری وسبحان کنی
عشق یعنی دل به طوفان میزدن
قرق در دریای عشقش بی بدن
عشق یعنی اینکه سخت است روزگار
بگزرانی تا ببینی چشم یار
سینه می سوزد و ما درحال شور
عشق کبریتست و...

به تن مرده ی من باز تنفس دادی
سخن عشق نبود ,از نفست میترسم
تو که به آه دلم باز تخلص دادی
زه همین شور و شعور عبست میترسم
من از ان روز سیاهی که دلم میشکند
من از ان چهره ی شمر و شبست میترسم
من ا...