جواد امیرحسینی

من آینه۲

ارسال شده در تاریخ : 02 دی 1400 | شماره ثبت : H9419309

می نشینم روبه رویِ آینه
می کشم دستی به موهایِ سپید

رویِ پیشانیِ پرچین و چروک
خطِّ ناصافی دوباره شد پدید

چشمهایِ تیره و شب گونِ من
قاب سرما خورده‌یِ رخسار بید

از هجومِ گریه هایِ هر شبم
بی فروغ و خونفشان و ناامید

این لبِ بی رنگ از لبهایِ یار
دیرگاهی شد گلِ بوسه نچید

یادِ ایّامی که رویِ سینه ام
گونه‌یِ گلگونِ او می آرمید

بر رخِ شاداب تر از برگِ گل
دستِ دلداری خرامان می دوید

آه ای آئینه با من راست گو
این منم؟ آن نوجوانِ پر امید

این که در تو خیره می بیند مرا
کِی قلم بر بومِ نقّاشی کشید؟

#جواد_امیرحسینی
۲ دی ۱۴۰۰