چینش های ظریف

چشمت در پی صیدیست دلی را میچکاند غمی را به وسعت میکشد و دردی را نمایان میکند.توغزال عشقی.
...................................................................................................................................................................
بهار شگوفه هایش را میفروشد؛ به نگاهی به تبسمی و جلوه و رنگی
کجاست شگوفه پرستی تا پرشگوفه شود جانش؟
....................................................................................................................................................................
تاباشی زندگی میبالد ورنباشی مینالد بودن تو نقل و نبات وجود تو آب حیات ای تکمیل شده ای از من.
....................................................................................................................................................................
درهم کوبیده ام و از هم پاشیده ام
چون کوه در انفجار الماسک و چون الماس در انزجار کوه.
....................................................................................................................................................................
برو بگذار من باشم فقط با خویشتن باشم برو آغوش خوشبویی یکی نو را بکش سویی دل ذوق پرور و آن بستر گرمت.پ

ایمیل مقصد