《زیبایی》 غزل
خدایا آسمان را آبیِ خوش رنگ می خواهم
زمینت را خدایا عاری از هر جنگ می خواهم
نمی خواهم که باشد کینه در دلهای ما هر دَم
دل بی کینه و خالی ز هر نیرنگ می خواهم
دلم می خواهد اینجا باغمان پُر باشد از سُمبل
نوای خوش غزلهایی چو خوش آهنگ می خواهم
رَهِ سختی نمی خواهم که باشد پُر کلوخ و سنگ
بدون خار و خس ها یا کلوخ و سنگ می خواهم
نمی خواهم نشیند در دلی زنگار و تاریکی
دلِ صافی چو آئینه بدون زنگ می خواهم
نمی خواهم شود خاکم مکان اسب تازی ها
برای دشمن خاکم خرانی لنگ می خواهم
نباید سر شود خم پیش جور و ظلم هر ضحّاک
مثال کاوه ی آهنگری سرهنگ می خواهم
نمی خواهم پلیدی ها شود غالب به پاکی ها
خداوندا جهان را عاری از هر ننگ می خواهم
سخن بیهوده راندن درد دل را می کند صد چند
برای سرزمینم شعر با فرهنگ می خواهم
بدان ای《مخلص صادق》که دنیا یک دَمی باشد
نوای خوش ، گل آلاله ای خوش رنگ می خواهم
جمعه۱۴۰۰/۷/۲۳
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 19 فروردین 1402 20:44
درود بزرگوار ا
محمدهادی صادقی 21 فروردین 1402 10:49
سپاس عزیز گرامی