محمدهادی صادقی

زمستان می رود

ارسال شده در تاریخ : 04 اردیبهشت 1402 | شماره ثبت : H9424641

«زمستان می رود» غزل

ای زمستان می رسد روزی بهار
می شود سر سبز و خرّم روزگار

چشمه ی خشکیده دریا می شود
رنگ آبی می شود این شوره زار

بلبل خوشخوان بروی شاخه ها
سرو خوش قامت شود ، این چوب دار

عشق لیلی آتش جان می شود
می شود مجنون دوباره بیقرار

می دمد خورشید خوشبختی ، سحر
می رود این ظلمت شبهای تار

جغد شومی نیمه شب زینجا رود
می رسد از رَه بسی مرغ هَزار

این بیابان باغ و بُستان می شود
در زمینش گُل بروید جای خار

می شود سلطان جنگل شیر نر
روبه مکّاره در حال فرار

کاخ بیداد و ستم ویران شود
بانگ آزادی زند آن تک سوار

«مخلص صادق» زمستان می رود
بعد سرما می رسد از نو بهار

دوشنبه1402/2/4