زالو

《زالو》 غزل

زالو صفت خون تن ما را مکیدند
رنج و عذاب باطن ما را ندیدند

چون لاشه خواران بر سر این خوان نشستند
چون کرکس از این لاشه بر آن یک پریدند

این خانه ی ما را چنان ویرانه کردند
چون جغد شوم شب در آن لانه گُزیدند

در جامه ی دین بر فنا دادند دین را
بی شک خود شیطان و ابلیس پلیدند

در آسمان اَبری سیاه و تیره بودند
بدبختی و نکبت برای ما خریدند

نیشی به جان ما فرو کردند هر دَم
چون عقرب جرّاره ما را بس گَزیدند

سوز دل این پیر زنها را ندیدند
آه و فغان کودکان را ناشنیدند

آن ثروت ما را همه غارت نمودند
اَفعی صفت بر روی این ثروت لَمیدند

بوی ریّا پُر کرده اینجا آسمان را
با مکر و حیله قامت ما را خمیدند

خونی در این رگ《مخلص صادق》نمانده
زالو صفت خون تن ما را مکیدند

پنجشنبه۱۴۰۰/۵/۲۱

ایمیل مقصد