خورشید در بند

《خورشید در بند》 غزل

دیدم به چشم خود گرفتار است خورشید
دیدم دلش خون دیده اش زار است خورشید

دیدم سیاهی ترکه ای در دست دارد
بس آسمانش تیره و تار است خورشید

دیدم تبر با ریشه ی گلها چه می کرد
خشکیده پای چوبه ی دار است خورشید

دیدم خزان می باشد اینجا لاله ای نیست
باغ خزان پُر از خس و خار است ، خورشید

دیدم اسیر مکر و حیله گشته خورشید
دیدم ز مکر و حیله بیزار است خورشید

دیدم که آتش می زند در خرمن جان
جای محبّت در دلش نار است خورشید

دیدم هوا سرد است و بر لب خنده ای نیست
غمدیده و رنجور و بیمار است خورشید

دیدم نشد دُری گران یک سنگ خارا
دُری گران در کوی و بازار است خورشید

دیدم اگر در بند گردد شیر غُرّان
شیر ژیان باشد نه کفتار است خورشید

خورشید بودن کار هر بی مایه ای نیست
دان《مخلص صادق》گرفتار است خورشید

شنبه۱۴۰۰/۴/۲۶

ایمیل مقصد