محمدهادی صادقی

ذات پاک

ارسال شده در تاریخ : 16 امرداد 1402 | شماره ثبت : H9425940

«ذات پاک» غزل

گر نسیمی ، باد و طوفان می شوی
گرمیِ جانی که سوزان می شوی

گر ببینی جور و بیداد و ستم
تیغ برّان بَهرِ دونان می شوی

کعبه ی دل را عبادت می کنی
تابع فرمان یزدان می شوی

در میان باغ سبز سینه ها
بلبلی هستی که خوشخوان می شوی

گر ببینی یک کویر تشنه ای
در کویر تشنه باران می شوی

سر نیاری خم به پیش ناکسان
خادم مظلوم دوران می شوی

گر شود این آسمان تاریک و تار
خود در آن شب ماه تابان می شوی

جای خار و خس بود در شوره زار
لاله ای هستی گلستان می شوی

در شب ظلمت تویی نور امید
هر صبا شمس فروزان می شوی

«مخلص صادق» اگر آدم شدی
با محبّت بی شک انسان می شوی

یکشنبه1402/4/18