گرگ وحشی

《گرگ وحشی》 غزل

وای بر آن گله ای گرگی شود چوپان آن
حال و روز خوش ندارد می درد میشان آن

می بَرد خواب از دو چشم بره ها و میش و بُز
گرگ خونخواری اگر شامی شود مهمان آن

روز روشن شام تاری می شود در آن زمان
روشنی دیگر ندارد آن مَه تابان آن

چون اسیری می شود در بند و غُل آن میش و بُز
می شود دنیا برای گله چون زندان آن

شور و شادی می رود از خانه ی دلها دگر
می شود خونین جگر آن دیده ی گریان آن

شاخه ها خشکیده می گردد شود باغی خزان
نغمه ای دیگر نخواند مرغ خوش الحان آن

همنشین گله می گردد غم و ماتم چنان
پَر زند شادی ز رُخسار و لب خندان آن

می دَرد حیوان وحشی گله را از روی حرص
می چکد هر لحظه خون از دیده و دندان آن

هر کجا گرگی شود حاکم شود روزی سیاه
می شود شام سیاهی روز محرومان آن

《مخلص صادق》اگر گرگی شود چوپان دِه
وای بر حال دِه و آن گله و مرغان آن

سه شنبه۱۴۰۰/۴/۸

ایمیل مقصد