«معلم»
آسمان پُر اختر از نام تو بود
مرگ اندیشیدن اوهام تو بود
جام ما پُر باده ی شیرین ز تو
باده ی شیرین ز آن جام تو بود
آهوی دل را اسیرش کرده ای
صید دل صیاد ، در دام تو بود
قطره ای بودیم از دریای عشق
کشتی طوفان دل ، رام تو بود
ماه شب تابی فروزان گوهری
اخترم مهمان یک شام تو بود
در پگاهم بال پروازم شدی
این کبوتر ساکن بام تو بود
ظلمت دل را چراغ رَه شدی
کوری ما درد و آلام تو بود
بی تو رَه گم می کنم در شام تار
زندگی آغاز یک گام تو بود
درس تو جانا معلم عشق بود
خاک میهن عاشق و مام تو بود
«مخلص صادق» ببوسد دست تو
شمس و ماه خانه هم نام تو بود
چهارشنبه ۱۴۰۳/۲/۱۲
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 16 اردیبهشت 1403 20:59